งานแสดงศิลปะหนึ่งที่ผมนำเสนอนี้เป็นการอธิบายเรื่องราวของคนเมืองสมัยใหม่ งานศิลปะถูกสร้างมาจกการค้นหาเกี่ยวกับการใช้แรงงานในเมือง ในกรณีนี้เมืองนี้ก็คือเมืองกรุงเทพของประเทศไทยซึ่งผมพบว่าส่วนใหญ่เป็นแรงงานชนบทกับแรงงานอพยพ บริบทของงานนี้มาจากภาพยนตร์ เพลงลูกทุ่ง นิทานพื้นบ้าน เศรษฐกิจหลังจากปี 2540 ทฤษฎีทุนนิยมสมัยใหม่ เรื่องเล่าชนบทที่กล่าวกับเด็กๆ ที่ย้ายไปที่กรุงเทพ และรวมถึงประสบการณ์ของผมที่เคยเกิดที่เชียงใหม่ แล้วย้ายไปสู่เมืองหลวงด้วยเหตุผลครอบครัว ทั้งหมดนี้เป็นพื้นหลังที่ถูกใช้ในงานทั้งหมด แต่ละงานบอกเล่าและบรรยายทั้งในทางตรงและทางการเปรียบเปรยเกี่ยวกับเมืองสมัยใหม่ โลกาภิวัตน์ที่กระจายสู่วงกว้างมากขึ้น การระลึกถึงความหลัง และชีวิตของผู้คนในเมืองร่วมสมัย

ความสุขชั่วคราวเป็นโครงการที่เชื่อมโยงความเข้าในของโครงสร้างสังคมในเมืองที่กำลังพัฒนาผ่านการเคลื่อนไหวของผู้คนอันได้แก่แรงงาน ผมตระหนักว่าวิธีการย้ายถิ่นฐานของผู้คนทำให้เกิดสังคมร่วมสมัยเช่นนี้ นอกจากนี้ การรวบรวมผู้คนที่หลากหลายจากวัฒนธรรมอันหลายหลากในเมืองนี้ส่ผลกับทุกคนที่อยู่ที่นี่ให้ต้องปรับตัวตาม การพบกันและกัน การรวมตัวกับผู้อื่น และการผสมผสานทั้งหมดนี้ร่วมกัน สิ่งเหล่านี้เป็นสถานการณ์ที่เราต้องเผชิญเป็นส่วนใหญ่ในพื้นที่อันหลากหลาย ผมกำหนดนิยามของสถานการณ์นี้ว่าเป็นสถานการณ์ร่วมในพื้นที่การแสวงหาโอกาส

งานศิลปะของรุ่งเรืองยังสัมพันธ์กับการใช้ชีวิตของแรงงานอพยพในสังคมเมืองสมัยใหม่ ดังที่ได้บรรยายไว้ข้างต้น การผสมและการรวบรวมกันกับผู้อื่นเป็นสิ่งที่เราต่างต้องประสบ ไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ตัวก็ตาม ขณะที่เราใช้ชีวิตของเรา ผมยังตั้งคำถามกับสถานการณ์นี้ด้วย อะไรทำให้ผู้คนย้ายเข้ามาในเมืองถึงแม้พวกเขาจะคิดถึงอดีตกับบ้านที่ไม่มีอยู่ในเมือง พวกเขายังดิ้นรนที่จะอยู่ในเมืองนี้ ทว่าคำถามนี้อาจไม่ต้องการคำตอบ เรายังเป็นส่วนหนึ่งของมัน และไม่สามารถยอมแพ้ในการแข่งขันภายในกระแสทุนนิยมได้ เราทุกคนต่างประสงค์ที่จะพบสิ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็นโอกาส ดังนั้นชีวิตที่ดีกว่าเดิมจึงเป็นสิ่งที่เราพยายามไขว่คว้ามาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน